І залацісьцей і сталёвей (1926)/Сьцежкі васільковыя/Сьцежкі васільковыя
← Dies irae, dies illa | Сьцежкі васільковыя Верш Аўтар: Алесь Дудар 1926 год |
Ціхазвонныя ды ласкавыя дні… → |
СЬЦЕЖКІ ВАСІЛЬКОВЫЯ. Сьцежкі васільковыя, думкі буравейныя… А цяпер вось словы — цьвёрдыя ды звонкія Ой вы, казкі дзіўныя, пра пуціны вузкія, Выйду ў бор стагодні… Дуб з бярозкай поплеч… Дай, сястрыца, руку мне… Сэрца непакорнае. Ці ў лясох зблудзілі, ці Ў балотах згінулі, — Былі непагоды, буры ды пожары — Толькі часам дзікаю злосьцю кроў набракне — Ад таго ўскрываюцца ўсе старыя раны Можа гэта злая сонь ды з гнілымі сокамі… Прыдзе мая любая вечарам лілёвым — Бура вые поначы рве дубы з карэньнямі — Наша Будучына з намі… У пуцінах сініх Толькі будуць словы цьвёрдыя ды звонкія 6-VI—26 г. |