|
Я спаткалась з табой,
Ненаглядны ты мой,
І адразу цябе пакахала.
Нашай сьветлай вясны
Залацістыя сны
Я глыбока ў душы захавала.
Колькі шчасных хвілін
Між зялёных галін
Правяла я ў садочку з табою;
Колькі ласкі, цяпла
У цябе я знайшла
Гэнай дзіўнай, чароўнай вясною!
Полаг ночы і зор
Атуляў сад-прастор;
Нам сьпяваў салавей закаханы.
Пацалункі твае
Ап‘янялі мяне
І гаілі душэўныя раны.
Плюскатаў нам ручэй
Песьню дзіўных начэй.
Да грудзей я цябе прытуляла.
Было дзіўна так мне,
Бы ў чароўным тым сьне.
Я тады сваё шчасьце спазнала…
Сьветлай мараю сна
Праляцела вясна,
І настала хвіліна разлукі.
Я прашчалась з табой,
Ненаглядны ты мой,
І хавала душэўныя мукі…
Ты далёка цяпер,
Але ведай і вер,
Што агонь не пагасьне каханьня:
Пакуль буду я жыць,
Ён мне будзе сьвяціць;
Можа йзноў дачакаюсь спатканьня.
| 
Прапануем да спампаваньня!