Jamu kieraŭnika hetak haraczaho ŭ służbie Božaj, poŭnaho ducham apostalskim.
Na koronaciju Papieża, jakaja adbyłasia 9 żniŭnia 1903 hodu sabrałosia kala 100 tysiacz asob, dajuczy hetym paznać, szto sercy narodaŭ szczyra prywiazany da stalicy Apastalskaj.
Na najwyższym stanowiszczy ŭ Kaściele Chrystusowym zajaśnieŭ Pius X jak taja hwiezda, szto wiała troch karaloŭ da nowanaradzonaho Zbawiciela świetu. Hety prosty sielanski syn, jak niekali prosty rybak św. Piotra, akazaŭsia hodnym piestawać najwyżejszy ŭrad kniazia Apostałaŭ.
Masonski ŭrad u Francii addzialiŭ kaścioł ad panstwa i wydumaŭ niejkija „zwiazki“ parachwijalnyja, zusim praciŭnyja prawu kanonicznamu. Papież z cełaj pawahaj haławy Kaścioła zabaraniŭ katalikom łuczycca ŭ tyja „zwiazki“ i siahońnia ŭżo ŭsie pryznajuć, szto zrabiŭ mudra, choć na tym razie narabiła heta zabarona szmat kryku. Ciapier baczym, szto Kaścioł u Francii wyihraŭ.
Sierad duchawienstwa paŭstaŭ kierunak, katory miszaŭ boskaje z ludzkim, choczuczy dahadzić razam i Kaściołu i świetu, hety kierunak tak nazwany Modernistyczny moh bolej pryniaści Kaściołu szkody, czym atkrytyja jaho worahi i woś Papież Pius X wydaŭ encykliku „Pascendi…“ 8 wiereśnia 1907 h. ŭ katoraj asudziŭ modernizm, jak hereziju. Narabiło heta kryku, niekolki ksiandzoŭ, jak Luasy, Szell, Lerua, Tyrell,
