Гэта старонка не была вычытаная
насьці! Каб ня я, што-бы з цябе было?.. Я й сарочку памыю, я й абед звару, я й прыгалублю, — а цяпер вось што: вон пайшла, непатрэбна, бо раптам зрабіўся вялікі пан... Падумаеш!.. (ідзе ў кухню).
Зьява ІІ.
На сцэне нікога няма. Пасьля чуваць за вакном сэрэнаду з акомпанімэнтам гітары. Уваходзіць Люба, сядае ля вакна, апірае галаву руцэ і слухае пяяньне.
Сэрэнада. |