ху грошай ды йзноў зачыняе хутка)}}. Вось, калі ласка, колькі магу.
Скакун. Merci, monsieur! (лоўкім жэстам хавае грошы ў кішэнь). Гэта, можна сказаць, ёсьць магутны штырх у напрамку вашай мэты, бо, праз гэта, тэмп разьвіцьця вашай справы робіцца хутчэйшым. (Бярэ рукапіс Філімона). Бывайце здаровы, пане міністар! Усю ноч праседжу над вашым рукапісам, каб хутчэй пазнаёміцца з багацьцем думак вашай працы.
Філімон. Бывайце здаровы! (Праводзіць Скакуна да дзьвярэй і зачыняе за ім дзьверы).
Зьява 15
ФІЛІМОН, пасьля МІКОЛА і ЛЮБА (за сцэнай)
Філімон. Ну, вось! усё ўжо ўладжана... Гэты, здаецца, мяне не абдурыць.. Трэба цяпер пайсьці паглядзець, што робіць Любачка. (Ідзець у пакой Любы).
Мікола (выходзіць з кухні). А, чорт! Марты няма, дзьверы ад кухні зачынены. Трэба уцякаць праз парадныя. Вось улопаўся! (ціха, на цыпачках ідзе да парадных дзьвярэй, раптам за сцэнай чутно піск Любачкі).
Любачка (за сцэнай). Дзядзенька! што вы робіце? Ах, дзядзенька!!.
