„КАК ГОВЯДИНУ ИСДЕЛАЛ“…
…А літаратура арганізоўвае…
Скажам, ідзіцё вы, чытач, па вуліцы і раптам з-за рогу чалавек 20 балваноў — загалосяць вядомы верш:
— „Ходила, ходила чубареки чопчики, ходила“.
І сэнсу тут ніякага няма ў гэтых словах, а вось-жа гэта самая любімая балваньня песьня, значыць арганізоўвае!
Ну, дарослых літаратура арганізоўвае, дык гэта яшчэ туды сюды, але вось калі гэтая самая літаратура пачынае арганізоўваць дзяцей, тады ўжо за дзяцей трэба заступіцца…
Дзеці, — яны малыя, што яны вінаваты?
Каля мяне ляжыць кніжка (Выдавецтва ЗІФ) „Дунька и подпасок“, із‘ятая з дзіцячай бібліятэкі.
Прачытаўшы гэтую кнігу, я задаў сабе не без падставаў запытаньне, ці сапраўды я знаходжуся на зямлі, дзе існуе гэткая дзіцячая літаратура і калі так, дык чаму я на гэтую зямлю папаў?
Вось як разважае Дунька — гэраіня першага апавяданьня гэтай дзіцячай кніжкі:
…„Ах, тетенька! Чего только со мной армяшка исделал…“
— Ой-ой-ой, грахі!..
