|
Асёл
З саноўных
Раз
Да нас
Прыехаў з па-замежжаў
Сябе пад хвост лізнуў, сказаў і — а, і — а!
Я беларус з зубоў і да хваста.
І вось за вушы ці за пахаджэньне
Асёл начальнікам назначан пры здарэньні.
Тады асёл замацаваўшысь стала
Склікаў сяброў
І вызначыў маралу:
— Я ўвесь ад хваста і да самых зубоў
Асёл паслухмяны, — бясспрэчна!..
Якая прыгожасьць радзіцца аслом
Начальства цаніць будзе — вечна!..
|
