Старонка:Алёша (1927).pdf/47

Гэта старонка не была вычытаная

ХАРАКТАР…

Ёсьць добрая, зразумелая для ўпаўнаважанага Наркампаштэлю Беларусі расійская прыказка:

„Ударь раз, ударь два, но нельзя же до бесчувствия!“

Гэта я пра штэмпэль, які восем год пасьля рэвалюцыі ставіцца на лістах, якія прыходзяць у Менск — „Минскъ — губ.“.

Нават губэрскі, нават з цьвёрдым знакам.

Я гэты штэмпэль „Минскъ — губ.“ узяў у коскі. Каб і Наркампаштэль зрабіў гэта, дык было-б сабе і нічога, грамадзяне падумалі-б дый сказалі: „Наш Наркампаштэль не пазбаўлены гумару“ дый усё-б…

Але Наркампаштэль дык саўсім сур‘ёзна і, як кажуць, „да ручкі“ рашыў ставіць гэты штэмпэль.

— Характар!

Тут табе і акупацыі, і Нэп, і новая арфаграфія, а для Наркампаштэлю ўсёроўна — „Минскъ“ з цьвёрдым знакам.

— Характар!

Тут табе і падняцьце прамысловасьці, і тварам да вёскі, і нацыянальнае пытаньне, адным словам, як піша Чарот, — Веснаход, а Менск усёроўна з цьвёрдым знакам.

— Характар!