Старонка:Антыгона (Сафокл) пер. з старагрэч. мовы Ю.М. Дрэйзіна.pdf/60

Гэта старонка не была вычытаная
— 56 —

Антыстрофа 2-я

Манлівая надзея ўсё-ткі
Шмат якім людзям дае пацеху
І шмат каму маной бывае ў іх жаданьнях палкіх.
Вядзе людзей, ня бачачых нічога,
І потым раптам іх ў агонь кідае.
Так слова мудрае калісьці хтось сказаў:
Чый розум бог вядзе ў бяду,
Таму заўсёды добрым злое
Здавацца будзе. Без бяды
Нядоўгі час такі жыць можа.

|}