Гэта старонка не была вычытаная
Я СЯДЗЕЎ НАД РЭЧКАЙ… Я сядзеў над рэчкай, думаў сваю думу, Помню вечарэла. Сонца к небасхілу А над полем, лугам заблішчалі росы, Я сядзеў і думаў пра свой лёс сірочы, Я з табой сустрэўся. Ты была, як кветка, |
Я СЯДЗЕЎ НАД РЭЧКАЙ… Я сядзеў над рэчкай, думаў сваю думу, Помню вечарэла. Сонца к небасхілу А над полем, лугам заблішчалі росы, Я сядзеў і думаў пра свой лёс сірочы, Я з табой сустрэўся. Ты была, як кветка, |