Гэта старонка была вычытаная
ВЯСНОЙ. Па нябеснай сіні ўдаль плывуць грамады Рэчка серабрыцца бесканечнай стужкай, Па ёй бусел ходзіць, меўшы выгляд свата, А пад ім снуюцца ластаўкі, як мары, 1923 г. |
ВЯСНОЙ. Па нябеснай сіні ўдаль плывуць грамады Рэчка серабрыцца бесканечнай стужкай, Па ёй бусел ходзіць, меўшы выгляд свата, А пад ім снуюцца ластаўкі, як мары, 1923 г. |