часе і у неазначальнай форме захоўваецца, але без галоснага (і або ы), прыкл.:
| акле́йваю
|
—
|
акле́йваў
|
—
|
акле́йваць
|
| запісваю
|
—
|
запісваў
|
—
|
запісваць
|
| вычэ́рпваю
|
—
|
вычэ́рпваў
|
—
|
вычэ́рпваць
|
| выслу́хваю
|
—
|
выслу́хваў
|
—
|
выслу́хваць
|
| высьме́йваю
|
—
|
высьме́йваў
|
—
|
высьме́йваць.
|
|
Калі-ж суфікс -ва стаіць пасьля двух ці больш зычных, прычым апошнімі зычнымі перад суфіксам будуць р, л, н, дык пасьля р пішацца -ава або -ыва, а пасьля л, н -ява або іва, прыкл.:
| выветраваю(ываю)
|
—
|
выветраваў(ываў)
|
—
|
выветраваць(ываць)
|
| адыграваю(ываю)
|
—
|
адыграваў(ываў)
|
—
|
адыграваць(ываць)
|
| адрозьняваю(іваю)
|
—
|
адрозьняваў(іваў)
|
—
|
адрозьняваць(іваць)
|
| запэўняваю(іваю)
|
—
|
запэўняваў(іваў)
|
—
|
запэўняваць(іваць).
|
|
- УВАГА: У дзеясловах аднаскладовых, як: біць, ліць, піць, шыць, мыць гукі і, ы належаць да караня і таму у словах: выбіваю, заліваю, выпіваю, зашываю, вымываю — суфікс -ва, а ня -іва, ыва.
Правіла 86. Калі ад дзеяслова закончанага трываньня з суфіксам -ава, -ява утвараюцца пры дапамозе суфікса -ва дзеясловы незакончанага трываньня, дык ад абодвых суфіксаў атрымліваецца -оўва, еўва, г. значыць, суфіксы -ав (а), -яв (а) замяняюцца на -оў, ёў, прыкл.:
| выкарыстаў
|
—
|
выкарыстоўваў
|
| загартаваў
|
—
|
загартоўваў
|
| адбудаваў
|
—
|
адбудоўваў
|
| абсталяваў
|
—
|
абсталёўваў
|
| заваяваў
|
—
|
заваёўваў
|
| усхваляваў
|
—
|
усхвалёўваў.
|
|
Правіла 87. 1) Суфікс -ен пішацца у дзеяпрыметніках залежнага стану, утвораных ад дзеясловаў, неазначальная форма якіх канчаецца на -іць, -ці: узброіць — узброены, высьветліць — высьветлены, спыніць — спынены, вывезьці — вывезены, прынесьці — прынесены, скласьці — складзены, пасаліць — пасолены.
2) Суфікс -ян пішацца у дзеяпрыметніках, утвораных ад дзеясловаў з неазначальнай формай на яць, напрыклад: пасеяць — пасеяны, зьвеяць — зьвеяны, разьвеяць — разьвеяны, расстраляць — расстрэляны.
- УВАГА. У тых выпадках, калі неазначальная форма дзеясловаў у незакончаным трываньні мае на канцы -яць, а у закончаным -іць, залежныя дзеяпрыметнікі прошлага часу утвараюць ад закончанага трываньня, напр.:
