§ 6. Кропка з коскаю (;)
Правіла 6. 1) Кропка з коскаю ужываецца для разьдзяленьня аднолькавых часьцінаў сказу, калі ягоныя часьціны значна пашыраны, асабліва, калі у іх ужо ёсьць коска, прыкл.:
Падарожны расказаў людзям аб працы і вялікіх турботах, ім перанесеных; аб вышыні тых гор, якія ён бачыў; аб глебе у тых краёх, надзвычайна урадлівай; пра зьвяроў і птушак, невядомых у нашым краі; пра людзей з непадобнай, інакшаю гаворкай.
2) Кропка з коскай ужываецца паміж складана-злучанымі сказамі, калі яны пашыраныя, або у вадным з іх ёсьць коска, ці яны даволі самастойныя паводля значаньня, прыкл.:
Ціха Нёман калыхаўся у высокіх берагох; дуб магутны адбіваўся у яго дробных грабянёх.
Жарыць сонца бяз літосьці, варам пыша ад палёў, трэцца жыта у пыл на просьце; зерне сыплецца далоў.
Пасьціхалі птушак сьпевы; паскідалі лісьце дрэвы; зьніклі кветкі на палёх; пахаваліся людзі у хаты; сумна лес глядзіць кашлаты; жоўты ліст увесь палёг.
Сонца шчыра разьлівала блеск гарачы і цяпло; поле жыцьцем трапятала; усё сьпявала і цьвіло.
3) Кропка з коскай ужываецца для разьдзяленьня аднолькавых даданых сказаў, асабліва, калі у іх ёсьць ужо коскі прыкл.:
Калі асеньнія навіны М. БАГДАНОВІЧ. |