Жартаўлівы брадзяга — вецер. Белы месяц на хвойку ўзьлез — І глядзіць, і глядзіць, і сьмяецца. Хто ідзе там? Чужы ці свой — Для паўстанца змаганьне — жарты. І праз сінюю сетку хвой Пазірае з усходу заўтра.
|}