І вось пачытаем, што пад выглядам вечнага мастацтва дае чытачу часопіс «Кавкасиони».
Прыводзім адтуль верш:
НАШЫ АДДЗЕЛЫ.
Люблю я сумную пустыню — Крцанінскі стэп |
Вось як, таварышы, лёгка выкрываецца політычны твар нашых ворагаў. Як бачыце, вельмі карысна ня быць абмежаваным у межах свае рэспублікі, а кінуць вокам шырэй. Бо тое, што недасказана буржуазіяй і яе «падшэфнымі» ў адным нацыянальным лягеры, тое сказана і перасказана ў другім, і наадварот.
Падагульваючы ўсё вышэйсказанае, мы можам канстатаваць напружанае становішча клясавай барацьбы на літаратурным фронце. Контрнаступ буржуазіі розных нацыянальнасьцяй мае адзіны фронт ва ўсім Савецкім саюзе, і таму, для пасьпя-
- ↑ Іраклі — Грузінскі цар.