гарну́цца — жаться, ласкаться, прижиматься.
гарну́шакъ — глиняный кувшинчикъ, горшочекъ.
гаро́тъ (гаруо́тъ) — огородъ.
гаршкалёпъ (ирон.) — гончаръ, горшечникъ. Дарасински (т. е. изъ с. Доросинъ) гаршкалёпъ.
гарэ́лка (гарыэ́лка) — водка.
гаспада́ръ — хозяинъ.
гаспады́ня — хозяйка.
Гаспо́дъ (Гаспуо́дъ) — Господь.
гасьци́няцъ — почтовый трактъ, битая дорога. Іе́хаў гасьци́нцамъ да са́маго Слуцку.
гатава́ць — готовить пищу, стряпать.
гаци́ць — устраивать гать, запруду на водѣ. Хлопцы загацили рыэ́чку и налавили рыбы.
gвалтъ — крикъ, шумъ. Нарабили gвалту на ўсё сяло.
gерgета́ць (звукоп.) — быстро говорить, разговаривать (о евреяхъ).
гламяну́ць — кусануть, схватить зубами кормъ (о лошади).
гли́нища — мѣсто добыванія глины; кирпичный заводъ.
глузды́ — мозгъ, память. Звалиўся зъ дуба и адбиў сабіе́ глузды.
глуми́ць — портить, истреблять понапрасну.
глу́пство — глупость, пустякъ.
глыбо́ки — глубокій.
гнюси́ць — осквернять, пачкать, дѣлать нечистымъ. Собака пиў воду и пагнюси́ў вядро.
го́дьзи (гуо́дьзи) — довольно, достаточно.
го́лы — см. галышъ. Голы, якъ бизунъ.
го́манъ — громкій говоръ, звуки разговора. Па ўсяму ліе́су пашоў гоманъ.
го́ни-ы — извѣстная мѣра пахотной земли.
го́нта (гуо́нта) — гонтъ.
го́рачо — горячо, жарко, знойно.
грабе́цъ — гребець, работникъ съ граблями.
гразно́та — грязнота, нечистоплотность, грязь.