Старонка:Варта на Рэйне (1930).pdf/100

Гэта старонка не была вычытаная

Ураньні — ідуць у атаку. На каго?.. Расійскія акопы пустыя. Займаюць.

Ідуць далей. Вось яны: — чыгункі, шашы, шляхі, праз сёлкі, пралескі, грэблі… Вось яна, — Беларусь, — край лясоў і балот…

І ўсюды — пакінутыя двуколкі, паходныя кухні, знарадныя скрыні, гарматы… Дзе „вораг“? Ня відаць?

Вось і Менск. У ім — нейкія беларусы і палякі… Беларусы — аддаюць зброю. Палякі адыходзяць кудысьці на ўсход… Жалезнаю хадою, бадай не сустракаючы перашкод — ідуць немцы далей і далей. Вось Барысаў, Бярэзіна… Вось Дняпро, Ворша…

Стоп!..

Расійцы згадзіліся падпісаць берасьцейскую згоду…

Блакітнай істужкаю цягнецца Дняпро…

… Мяжа…

… Згода цяпер… Згода?.. А газэты — у іх працяг…

„Пад Вэрдэнам бойкі ідуць сваёю чаргою…

„Мы пасунуліся на 50 мэтраў далей, наперад…

„На Ўкраіне звольнены ад бальшавікоў Кіеў і Палтава“…

А згода?..

Гаўптман Орфайген у панскіх пакоях.

Ля ганку — варта. Адзін з вартаўнічых — Альфрэд Кляйн…