Старонка:Вежа (1928).pdf/31

Гэта старонка не была вычытаная

Сьлязам і роспачы — ня месца.
Хай сэрца стане, як граніт,
Хай кожны помніць — блізка дзесьці
ўстаюць палаючыя дні.

Яны прыдуць — ў вагнях і іскрах,
іх строй — хто здолее разьбіць?
Яны ўспамін пра комуністку
ўнясуць ў скрыжалі барацьбы.

|}