Гэта старонка не была вычытаная
Сьлязам і роспачы — ня месца.
Хай сэрца стане, як граніт,
Хай кожны помніць — блізка дзесьці
ўстаюць палаючыя дні.
Яны прыдуць — ў вагнях і іскрах,
іх строй — хто здолее разьбіць?
Яны ўспамін пра комуністку
ўнясуць ў скрыжалі барацьбы.
|}