Гэта старонка не была вычытаная
Пакаціў пярсьцёнак
Па мяжы, —
„Устань,
устань,
Дзяўчынка,
Не ляжы!
Падымі пярсьцёнак
На мяжы,
Ды панясі мамачцы
Пакажы.
Вось табе, мамачка,
Князь малады,
Дараваў пярсьцёнак
Залаты“.
…Як месяц плаваў па-над борам,
І залаціў нямую шыр,
А я сьпявала песьню гора,
Я разрывала боль душы.
Ты слухаў песьню,
Ясны сокал,
І слухаў песьню цёмны гай.
Яна кацілася далёка
Дзе шчасьце,
радасьць,
і…
туга!..
