— Што я табе скажу, Яфрэм, — прагаварыў, нарэшце Акім: — можа гарэлка ёсць?
Яфрэм устрапянуўся.
— Гарэлка? Умомант. Дома то яе ў мяне няма, гарэлкі, а вось я зараз збегаю да бацюшкі Фёдара. У яго заўсёды… Умомант збегаю…
І ён схапіў сваю вушастую шапку.
— Ды прынясі больш, я заплачу, — крыкнуў яму ўслед Акім. — На гэта грошай у мяне яшчэ стане.
— Умомант! — паўтарыў яшчэ раз Яфрэм, знікаючы за дзвярыма. Ён, сапраўды, вярнуўся вельмі хутка з двума штофамі падпахай, з якіх адзін ужо быў адкаркаваны, паставіў іх на стол, дастаў дзве зялёныя шкляначкі, акраец хлеба і солі.
— Вось гэта люблю, — цвярдзіў ён, сядаючы перад Акімам. — Чаго гараваць? — Ён наліў і яму, і сабе… і пачаў балбатаць… учынак Аўдоцці яго азадачыў. — Дзіўная, дапраўды, справа, — гаварыў ён: — якім гэта чынам здарылася? значыцца, ён прываражыў яе да сябе… а? Вось што значыць жонку як трэба строга захоўваць. У ёжавых рукавіцах трымаць яе трэба. А ўсё-такі вам дадому заехаць варта; там-жа дабра ў вас многа засталося. — І многа яшчэ падобных слоў сказаў Яфрэм; ён, калі піў, не любіў маўчаць.
Праз гадзіну, вось што адбывалася ў Яфрэмавым доме. Акім, які на працягу ўсёй папойкі ні слова не адказваў на роспыты і заўвагі свайго балбатлівага гаспадара і толькі выпіваў шклянку за шклянкай, спаў на печы, увесь чырвоны, спаў цяжкім і пакутлівым сном; дзеці з яго дзівіліся, а Яфрэм… Будзьце ўпэўнены! Яфрэм таксама спаў, але толькі ў вельмі цеснай і халоднай каморы, куды замкнула яго жонка, жанчына досыць мужнага і моцнага целаскладу. Ён было пайшоў да яе ў закутак, і пачаў ёй ні то пагражаць, ні то расказваць штосьці, але да такой ступені бесталкова і незразумела выражаўся, што яна адразу-ж скеміла ў чым справа, узяла яго за каўнер і завяла куды след. Між іншым, ён спаў у каморы вельмі добра і нават спакойна. Прывычка!
Кірылаўна не зусім правільна перадала Лізавеце Прохараўне сваю размову з Акімам… тое-ж самае можна сказаць і пра Аўдоццю. Навум яе не выгнаў, хоць яна і сказала Акіму, што ён яе выгнаў; ён не меў права яе выганяць… Ён быў абавязан даць старым гаспадарам час выбрацца. Паміж ім і Аўдоццяй адбывалася размова зусім іншага сорту.
