Старонка:Вільгэльм Тэль (1934).djvu/109

Гэта старонка не была вычытаная

Мельхталь (да сялян).

Не, гэта гвалт жахлівы. Як мы сцерпім,
Каб перад намі тут яго забралі?

Закрыстыян.

Дужэйшыя мы і цярпець не будзем.
За ўсіх за нас прымушан ён цярпець.

Фрысхардт.

Хто супярэчыць тут загаду фогта?

Яшчэ трое сялян (набліжаючыся).

Мы дапаможам вам! Што тут! Валі іх!

Хільдэгарда, Мехтхільда і Эльзбета вяртаюцца.

Тэль.

Я сам дапамагу сабе. Ідзіце!
Калі-б хацеў пусціць у ход я сілу,
Дык не спалохала-б мяне і зброя.

Мельхталь (да Фрысхардта).

Спрабуй толькі адсюль яго павесці.

Вальтер Фюрст і Штаўффахер.

Пакіньце! Ціха!

Фрысхардт (крычыць).

Бунт! Супраціўленне!
(Чуваць паляўнічы рог).

Жанчыны.

Сюды едзе ляндфогт.

Фрысхардт (павышае голас).

Мяцеж! Паўстанне!

Штаўффахер.

О, каб ты лопнуў, сволач!