Старонка:Вільгэльм Тэль (1934).djvu/17

Гэта старонка не была вычытаная

Глыбокія воды,
Квітнеючы луг.

Малюнак мяняецца, чуваць глухі грукат на гарах, цені хмар распаўзаюцца наўкол.
Руоды — рыбак — выходзіць з хаты, Верні — паляўнічы — злазіць са скалы, Куоні — пастух — ідзе з кайстраю на плячы; Сеппі — падпасак — ідзе за ім.

Руоды[1].

Спяшайся, Енні[2] сеці пазбірай.
Наморшчыў лоб ссівелы пан далін,

Ўздзеў свой каптур суровы Мітэнштэйн[3]

І вее холадам з сваіх праходаў;
І бура можа грымнуць неспадзеўкі.

Куоні[4].

Пачаўся дождж, рыбак. Авечкі прагна
Жаруць траву, скрабуць зямлю сабакі.

Верні

Шалёна скачуць рыбы, і нырэц
Куляецца ў вадзе. Ударыць бура.

Куоні (да хлопца).

Глядзі за быдлам, Сеппі[5], каб не збегла.

Сеппі.

Я нашу Лізель па званку пазнаю[6].

  1. Руоды — швейцарскае скарочанае імя (Рудольф).
  2. Енні — швейцарскае скарочанае імя (Іоган).
  3. Мітэнштэйн — назва дзікага, скалістага ўзвышша на беразе Фірвальдштэцкага возера.
  4. Куоні — скарочанае імя (Конрад).
  5. Сеппі — скарочанае імя (Іозеф).
  6. У Швейцарыі каровам надзяваюць на шыю званок, каб па звону лягчэй было-б знайсці ў гарах