Старонка:Вільгэльм Тэль (1934).djvu/45

Гэта старонка не была вычытаная

Што помніць старадаўнія часы,

Гаворыць сам, што больш цярпець не можна.

Штаўффахер.

Там, ў Унтэрвальдэне, не мала

Крывавых спраў таксама. Вольфеншысен,

Імперскі фогт, што ў Росбергу сядзеў,
Хацеў паласаваць дабро чужое;
У Альцэльне ён жонку Баўмгартэна
Хацеў зняславіць гвалтам, толькі муж
Сякераю жыццё яго пакончыў.

Вальтэр Фюрст.

О, справядлівейшы нябесны суд!
Скажыце мне, а як-жа сам Баўмгартэн,
Ці выратаван ён, ці дзе схаваўся?

Штаўффахер.

Ваш зяць яго праз возера прывёз;
Ён у мяне у Штайнене схаваны.
Яшчэ паведаміў мне гэты чалавек

Пра дзікі гвалт, што ў Сарнене[1] адбыўся.

Крывёй павінны сэрцы аблівацца.

Вальтэр Фюрст (уважліва).

А што там сталася?

Штаўффахер.

У Мельхталі ля Кернса[2]
Жыве адзін шаноўны чалавек,

З-пад Гальдэна, якога клічуць Гейнрых,

Ён значным карыстаецца уплывам.

  1. Назва галоўнага горада ў кантоне Унтэрвальден.
  2. Назва вёскі ў кантоне Унтэрвальдэн.