Гэта старонка не была вычытаная
Баб некалькі разам з Галенай
Да ладу прыводзяць гарод.
Вось сьпевам працягла-даўжэнным
Даюць сярод працы чарод.
Стаіць пад вакном вартаўнічы, —
Дык знача за гэтым вакном
Сядзіць той гэрой ваяўнічы,
Што тут перажыў пералом.
Ржаэвуцкі пачуў тыя сьпевы,
У смутку да шкла падышоў,
Зірнуў на ставок, што скрозь дрэвы
Залёты з праменьнямі вёў.
Зірнуў на прысады, на волю
Блакітных, ледзь хмарных нябёс…
Ды раптам успомніў пра долю,
Пра хутка надходзячы лёс.
Чакай-ка! хто хусткай махае?
Раз… два… А-а! Чырвоны сыгнал!
Чакай-ка! Ці-ж твар ён прызнае?
Няўжо! — Так, ён воблік пазнаў!
