Гэта старонка не была вычытаная
Так, вочы, зноў тыя, зноў вочы!
З душы вас цяпер не пазбыць:
Праз вас адчыніўся ён ноччу,
Іначай надумаўся жыць!
„Вабіць што? — Аб чым тыя знакі?
„Цяпер уцякаць? Не, чакаць!
„Заб‘юць яго зараз сабакі,
„Ды брыдка так сьмерць атрымаць.
„Што думаць? Аж знакі спынілі,
„Ды стукнуў жаўнер: адыйдзі!
„Суровы! Душы ня ўзбудзілі:
„Пільнуй, несьвядомец, глядзі!
„Спаўняй, па прывычцы загады
„Начальнікаў панства… пакуль!
„Даведаўшысь брацьцяў і гадаў, —
„Ты знойдзеш кірунак для куль!“
ПЕСЬНЯ 6-я
За днём клапатлівай няўдзячнай надзеі,
Трывожных чаканьняў і дзікіх панук,
Ноч ціха спыніла вакольныя дзеі,
Але не пазбавіла вязьневых мук…
