Гэта старонка не была вычытаная
73
Ўжо дажджом на мяжы беларускай зямлі
Не пральлецца дзядок
Каля Клёцаўскі хат:
Адрадзіцца ізноў ад бальтыцкай ральлі,
Дзе сястрыцу Дзьвіну
З Рыгай сватае брат.
74
Наравіста сястра у затоку плыве
Праз Рубу, Капачы
Перакорыш-парог…
Давялося цяпер Рагвалода ўдаве
Зноў заставы трымаць
Чужаземных дарог!
75
І прад вокам таго, хто над рэчкай сядзеў,
Ўсёй мінуўшчыны твар,
Як у люстры, паўстаў.
Як-бы з люстра-Дняпра шлях варагаў глядзе
Нечы голас глухі
Ізяслава гукаў.