Гэта старонка не была вычытаная
91
І нясуцца-гучаць сьпевы новых сярпоў
На нядолю-бяду
Сумаваньня няма!
Ўжо даволі сярпы пазразалі снапоў,
Ўжо ідзе, ўжо гудзе
Сіла — Моладзь Сама!
92
Хто-ж ім словы даваў, хто-ж ім словы складаў?
І бяда, і прыгон,
І жаданьне жыцьця.
Песьняроў-дудароў голас моцны наддаў;
Ад спрадвечнага сну
Даў жывога піцьця!
93
Песьняроў расьсьпяваць сам вучыўся Крылан,
Часам песьні і сам
Ён для вёскі тварыў.
Моладзь хутка за ім прызвычаіла стан
Песьняра-вадыра
Гэтых вулак і ніў.
