Гэта старонка не была вычытаная
140
Ўсю краіну сваю наглядаў Ізяслаў:
Па Надзьвіньню гудзеў,
Над Бярозай блукаў,
Гэродоту з Палесься вітаньні ён слаў;
Ён па хвалях ляцеў,
І ён хвалі шукаў.
141
Колькі часу прайшло? Хай падлічаць калі.
Хто надхненьнем жыве,
Таму дзень, як і год.
Не чакаюць нядзелі зярняты ральлі…
Як сталецьце жыве
Матылькоў карагод!
СЯБРА
142
Каля дому таго раз заснуў Ізяслаў,
Калі раптам яго
Моцны гук прабудзіў.
Чалавек незнаёмы за ліпай рыдаў,
А пад ліпай чарнеў
Рэвольвэр і курэў.
