Старонка:Завіруха (1929).pdf/113

Гэта старонка была вычытаная

ПАМЯЦІ АЛЕСЯ ГАРУНА

ЖЫВЫЯ АКОРДЫ

Спакойна сьпі, пясьняр, далёка на чужыне…
Нашто пакінуў край, які быў сэрцу міл?
Ці можа ты хацеў, каб на палях краіны
Стаяла менш крыжоў і менш было магіл?


∗     ∗

Кахаў ты родны край, дзе цемра, зьдзек пануе;
З народам плакаў ты, як лепшы яго сын…
Цяпер ты замаўчаў… А ўсё-ж акорды чуе
Гаротны люд… Ня змоўк іх дзіўны гімн.


∗     ∗

Ў акордах чуюцца ўсё сумныя напевы;
Адбітак тваіх дум — ў іх можна угадаць,
Шмат жальбы ў іх чуваць, і радасьці, і гневу,
І звоны ланцугоў нявольніка чуваць.


∗     ∗

Ты сьпевам разбудзіў народ свой на прадвесьні,
Якому на аўтар свой дыямент прынёс…
Яшчэ акорд ня змоўк тваёй прыгожай песьні,
Хоць струны абарваў жыцьця паганы лёс.