Старонка:Завіруха (1929).pdf/66

НОВЫ ГОД

Ноч… мароз… мігаюць зоркі…
Не трашчыць на рэчцы лёд,
Сьвету поўныя надворкі, —
Вось прышоў і Новы Год!

Малады, прыгожы, вольны…
Прынёс молат, серп і плуг,
Да работы — дужы, здольны,
Зможа працаваць за двух.

Ён ваяка і работнік:
Ў руках праца загудзе,
Класьці новы мур ахвотнік —
Сьцены к небу давядзе!

І пайшоў галодны, хворы
Стары год ў далёкі сьвет…
Ён прынёс пажараў мора,
Кроўю зьліты яго сьлед…

Лес мінуў, балота, поле…
Азіраецца назад, —
Край, здабыў дзе людзям волю,
Пакідаць ня дужа рад…