У табе мая уцеха,
Жыцьцё маё з табой,
Мая надзея й радасьць,
Край родны, мілы мой!
Я шчыра жычу й веру,
Што вечна будзеш жыць,
Што ворагі ўсе згінуць,
Бо сонца ўжо блішчыць!
|}
|
Падкладайце, браты,
Сюды дроўцаў хутчэй,
Каб ня згас наш агонь,
Каб сьвяціў ён ярчэй!
Тым, хто ў цемры жыве,
Каб мігцеў гэты сьвет,
Каб маланкай палаў
Чараўны агняцьвет!
Каб сьвяціў сьцежку нам,
Каб ён вечна гарэў:
Хто ў бяздольлі жыве,
Каб той сэрца сагрэў.
Хай яго адусюль
Браты бачуць мае:
Думкі вогнішча тым
Хай распалюць свае.
Дык палай-жа, агонь,
Гэй, ярчэй ты палай,
Дзіўны сьветач ты наш,
Засьвяці на ўвесь край!
Не шкадуйце-ж драўцоў,
Мае сябры-браты:
Разьняціце ў душах
Гэты вогнік сьвяты.
|
