Гэта старонка не была вычытаная
А як многа мілых кветак —
Сініх васількоў.
На тваёй яны галоўцы
І ў тваіх руках,
Васілёчкі і на грудках
І ў тваіх касах.
Навакол шапочуць квола
У жыце каласы,
А над жытам льюцца срэбрам
Птушак галасы:
Мы зьбіраем васілёчкі,
Песьні мы пяём,
На спатканьне свайму шчасьцю
Радасна ідзём…
Яснасьць сонца, лёгкі ветрык,
У паветры звон;
Пах ад жыта, пах ад красак, —
Дзіўна ўсё, як сон.
|}
Залацісты вечар дагарае; Лес стаіць, нібы зачараваны, Я прышоў перад заходам сонца, |