Гэта старонка не была вычытаная
У СОНЕЧНЫХ ПРАМЕНЬНЯХ. Мы ідзём квяцістым лугам, Ціхавейны ўецца ветрык, — Упрыгожаную блескам Тут ля рэчкі ў зеляніне Рэчка срэбрам зіхаціцца, Вунь блакітны матылёчак |
Чаму мне так сумна, так цяжка, |
У СОНЕЧНЫХ ПРАМЕНЬНЯХ. Мы ідзём квяцістым лугам, Ціхавейны ўецца ветрык, — Упрыгожаную блескам Тут ля рэчкі ў зеляніне Рэчка срэбрам зіхаціцца, Вунь блакітны матылёчак |
Чаму мне так сумна, так цяжка, |