|
Перад намі гараць
Залатыя агні
Жыцьця вольнага й долі яскравай,
А за намі ляжаць
Перажытыя дні
Ліхалецьця прыгону й нядолі крывавай…
Гэй, сумленьне — ад нас адыдзі,
Прага волі — нас ўперад вядзі!
Мы паўсталі на бой
За жыцьцё, за правы,
Мы паўсталі да творчае працы;
І пашлі грамадой,
Як пярун грамавы,
Нішчыць троны цароў, іх палацы.
Разьвівайся наш сьцяг, чырваней,
І пуглівасьць сумненных расьсей!
Злосны вораг наўкруг
Стварыў гібель прашкод —
Захаваць стары сьвет хоча далей,
Але рабства ланцуг
Ня ўстрымае наш ход
Да свабоды — разгойданай хваляй.
Ў нашых сэрцах адвага гарыць —
І нікому яе не згасіць.
Наш канчаецца шлях
Там, дзе нішчыцца сьлед
|
