Гэта старонка не была вычытаная
А маё — адну трывогу:
Ці ты будзеш шчыра-чулай,
Шчыра-чулай, шчыра-чулай,
Каб ступіць на шлях-дарогу,
На якую сталі сёньня?
І прыбоі і адбоі
Сёньня ў сэрцы моцна звоняць,
Моцна звоняць, моцна звоняць
Пра жыцьцё маё з табою.
1926 г.
|}