Старонка:Каравайчык.pdf/15

Гэта старонка не была вычытаная

слy гэтым не маскіруецца. Бедная ўдава аддае васьмёх-гадовага хлопчыка за пастушка ў савецкі маёнтаксамуву. Потым суседзі раяць ёй забраць хлопчыка, бо:

«Цар ангельскі едзе, скача.
Перарэжа ўсіх, няйначай».

Маці забірае сына з хвальварку і прывязвае ўдому да тапчана:

«Тры дні хлопец прывязаны
Быў у хаце да тапчана:
Адарваўся на чацьвёрты
І абшарпаны, абдзёрты
Паляцеў назад вясёлы.
Падкасаўшы свае полы»...

Такая ідылія была-б на мейсцы толькі ў выданьні палітпрасьвету, назначаным на прапаганду ідэі савецкіх маёнткаў.

«Тамуз і Егова — поэма, напісаная на біблійныя тэмы, вызначаецца адпаведнымі асаблівасьцямі тэхнікі, як напр., часты паральлелізм, біблійнасьць, вобразаў. Поама робіць добрае ўражаньне.

Так-сама на біблійны лад напісан верш-поэма «Вечны агонь». Тэма яго узята з легэнды, маючайся ў Бібліі, што калі народ жыў у цноце, то на аўтары ў аўтарным агні ляжаў леў, а калі не, — дык сабака. У зьвязку з велічай сюжэту, поэма напісана пяціступовым белым ямбам (драматычным). У Бядулі ён з перадзьвіжной вялікай цэзурай.

Дагэтуль у беларускай літаратуры мерылі асобнаю меркаю, і часта бывала так, што тое, што на гэтай мерцы выходзіла значным, у параўнаньні з другімі літаратурамі выходзіла зусім нязначным. Гэтая-ж кніжка Бядулі мае рэчы, заслугоўваючыя пільнай увагі, нават, калі іх мерыць не беларускай, меркай.

П.Л.

4. Ф. Багушэвіч. 1. ДУДКА БЕБЕЛАРУСКІ. ПАРУСНАЯ. 11. СМЫК Sen. Кооп.-Выдав. Т-ва АдраjЖэньне". Менск 1922. cmap. 92 іn 1/8⁰. Творы Ф. Багушавіча. ак цершага нацыянальна-сьвядомага беларускага адрадкапца. маюць вялікае гісторысалітаратурнае значэньне. Шмат якія а іх па страцілі сваёй чыста літаратурпал. артасыі аж да damara част. Але дзеля таго, што се ранейшыл выданьні выходзілі лацінкаю. яны заставаліся мала вядомымі ва Ўсходняв і Цантровай Беларусі сярод беларусоу, узгадаваных маскоўскаю школа Цяпер, пры пашырэньні беларускага руху у народных мала-асьвечаных піхох, якраз на часе зьяўляецца выданьне твораў Багушэвіча кірыліцай. што зробіць іх даступнымі для ўсіх, АДНО толькі не падабаецца і гатым новым выданьні: гэта выкідку некаторых вершаў бяз усякага перадуведамленьня у прадмове выдавецтва (выкінуты: рожны яжыды» і інш.). «Немець. «ПадаБыць можа. яко и праўда. лито ЗЬМЯШЧКные гатых вершау у нашы часе ня зусім магчыма дзеля Вначна пашыранага цяпер антысамітызму, але у кожным разе аб гатым трэба Craхадь у прадмове. Застаецца алчэ толькі пажадаць. каб выдавецтва залікавілася нявданымі творамі Ф. Багушэвіча («Скринка беларуская на слове у Эпіmaxшышли і др.) і выдала іх хоць адзін раз. Дзеля цэнзурных прычын (вострыя выпады проціў царз ЯКЫ маглі быць надрукаваны ў сваім часе і дагэтуль вядомы толькі паадзінокім асобам. а тымчасам яны маюць вялікае значэньне даелл творчасьці Ф. Багушавіча і наогул, яб характарыстыб беларускі гісторыка-літаратурны иятар'ян. 5. Францішак Аляхновіч. ЗАРУЧЫНЫ ПАУЛІННІ. Песка й І aue з песьнямі й скокамі. Вільня 1921. cmap. 22 іn 1/80. Заручыны Паўлінкі зьяуляюцца скай драмы, бо папраудзе кажучы, пробаю дарабіць капец да Купалаўфавт, што Купала у сваім творы пакідае дзеячых асоб у заблутаным становішчы. Уee драматург Ивычайна