мяне. (Каб запужаць маці, топае нагамі і істэрычна крычыць). Ой, замуж хачу! Замуж! Ай-ай-ай!
Маці
Ой, што мне рабіць? Можа праўду кажа? (Бегае па хаце, ня ведаючы за што ўзяцца).
ЗЬЯВА 12
Мікода
(ужо зусім перадзеўшыся, як ні ў чым ня бывала, увашоў праз уваходныя дзьверы).
Маці
(кідаецца да Мікоды).
Ой, ратуйце дачку, жаніцеся!
Мікода
Я прышоў па клумак, які забыўся ў вас, а жаніцца я ўжо й ня думаю, бо ня трэба было мяне праганяць.
Дачка
Ой, замуж хачу! (Як-бы ў обмараку).
Маці
(цягне за бурнос ці наогул за вопратку, каб ён шоў да дачкі).
Пашкадуйце яе й мяне!
Мікода
Прамянялі мяне на сьвінара, а потым зьявіцца які-небудзь аўчарнік, дык зноў мяне прагоніце?
Маці
Не, не. Ужо ні за каго, толькі за цябе аддам.
Мікода
Ну, добра, я згаджаюся.
Дачка
(радасна падскоквае да Мікоды і цалуе).
Вось добра, як я рада.
Мікода
(да мацеры).
Толькі-ж ведаеце, я ніякага закону старога не прызнаю, я зраблю шлюб без духавенства, пановаму, як робяць разумныя людзі.
