А заплатай, а падзякай За мільёны ран — Усё крыжы і наспы тыя Ды нямы курган.
— Ня сумуй, брат! Бліснуць зоры, Шчасьця ўскрэснуць дні; Долі, волі ўзойдзе кветка Са сьлёз і крыві!
1908 г.
|}