А ніверны той удауся За другою, — З млынароунай пахаджае Над ракою. З млынароунай жарты строіць Каля млына, А дзяучынка сохне, вяне, Як галіна…
Ой, з-за хмарак ясно слонцо Йшчэ узыйдзе, Да дзяучынкі-ж любы у вечар Больш ні прыйдзе.
|}