Цяпер хоць знаю, дык што-ж параю Ад позьніх скрух, Ў чужой краіне паволі гіне За целам — дух.
Вазьмі-ж хоць сьпевы, дум перапевы Лясоў тваіх, — З тваёі глебы, з тваёга неба Узяў я іх.
|}