Гэта старонка не была вычытаная
ЖАДАНЬНЕ Адыходзіць трывога й забірай з сабой Ты адна сягоньня мне свая між ніў, Быццам я далёка, ў вочы б‘е туман Ах, мой край каханы, залаты мой край, Я йшчэ жыў так мала і так мала пеў, Дайце на прывольлі, сэрца з сіньню зьліць, |