|
Маўчала ноч…
Над сінім полем
Пунсовай кветкай месяц плыў.
Сягоньня сэрца
На раздольлі
Сьпявае гімн сваёй зямлі.
Той гімн жыве
І паліць грудзі,
Заве ізноў ў радзімы край,
Дзе між палёў
Каровы й людзі
Стапталі шоўк зялёных траў.
І я прышоў,
Прышоў пад месяц,
На шыр-прастор сваёй зямлі.
Маўчала ноч…
Над сінім лесам
Півоні зор крывёй цьвілі.
|
