Гэта старонка не была вычытаная
Зе́мській падышоў, растря́цця вялѣ́ў,
А самь якъ папе́ра увесь зьбялѣ́ў,
Урядникъ падско́чыў, Дуню атцягнуў,
А Химу наси́лна у вагонь пихну́ў.
Дуня абамлѣла… хацѣли вады́ даць,
Ни якъ зубо́ў ни разьняць….
Зашумѣло… сьвиснуло… зъ мѣста зьдзвинулись
Мы къ вакошку кинулись….
Й стали хрясцицца,
У ко́жнаго слазы пача́ли кацицца.
Конецъ 1-й части.
|}