Гэта старонка не была вычытаная
Салодка паверыць
У разложысты шум над табой.
І, сьцітаным, мерыць
Пуціну павольнай ступой,
І слухаць бязмоўна
Чароўнасьць трывожнай душой,
Грудзямі да поўна
Ўдыхаці стыхіі спакой.
|}
Нібы вялізны, чорны птах, У паветры мляўка пасьля сьпёкі, Ўрачыста грозным, гулкім сьмехам І змоўкла, ўсё, на час зьнямела, |
ВЕЧАРАМ. Вось і паў ужо змрок, |