Гэта старонка не была вычытаная
Сэрца прыстала жадаць,
Гасьне паволі пажар.
Сны на павеках маіх:
Згіну бяз сіл, небарак…
Толькі вось сьпеў не заціх —
Словаў ня ўцямлю ніяк.
|}
МАЕЙ МАТУЛІ. I. Выпраўляла маці сына Ды наказвала хлапчыне: — „Не забудзься ты ніколі, — „Ой, матуля, ой, кахана, „А ўспамянеш, бы ў тумане, |