Гэта старонка была вычытаная
Гусьцее змрок…
Прывабна на загнеце
Карчы сасновыя, пылаючы, гараць…
Бяру у рукі новую газэту
І пачынаю голасна чытаць…
А мой сусед
Зяўнуў сабе па волі
І кажа так
(Скрозь драмату і сон):
— Скажы, браток, ці скора нам
дазволяць
Свабодна ціснуць з брагі самагон.
А без таго
У сьвята, бач, ня ў сьвята…
Дзяўбнеш паўчарачкі, —
Сьвятлей на сьвеце жыць…
Хоць і жывем мы, братка, не багата,
А ўсё прыемна горла прамачыць…
А ў хаце пыл…
А ў хаце многа лому…
Скрыпіць мароз у сьлясакох дзьвярэй…
Пятух малоціць цёртую салому
І топча па чарзе прысядзістых курэй.
— Твая, Максім,
Бач, хата пастарэла,
Даўно пара другую будаваць…
