Старонка:Сьветацені (1928).pdf/42

Старонка праверана

О, тут усё…
Так хочу жыць і верыць, —
Аддаць душу прыгожасьці палёў,
Гатоў скакаць вясёлым піонэрам.
Пад залатыя гусьлі салаўёў

Па-над прасторамі
Бярозавая просінь
Ўпрадае дым у залатую гладзь,
За верхавінамі смалістых сосен
Ружовы дзень спусьціўся падрамаць.

|}