Старонка:Табе (1927).pdf/11

Ну, пашто ты згараеш ў
піўнушках

І вядзеш барацьбу з ветракамі,

Калі вочы твае
гэта сушыць,
Калі ў сэрцы ад гэтага
— камень?

Словы кволыя
больлю сум точаць,
І ня ведаю, што адказаць…
Адказалі ёй сінія вочы:
— Прадалася
мая
чыстата…

Адказалі каханай на гэта

— Адпачыць трэба сінім ад мар,