Старонка:Табе (1927).pdf/14

Гэта старонка не была вычытаная

Ў сіняй хустачцы
Пагуляць…

Сэрцу мала ўсё —
Песьні
Склала ёй
З сумнасіняга
Серабра.
Дзе глыбокае

— Там і боль для нас…

Недалёкае
Ўсім здаволена…
Вось таму так
Зажурыўся я…
Найглыбейшага
— Не сказаць…
Сінь нябесная,
Сінь далёкая!..