і ўходзяць у хату/.
ЗЬЯВА V.
ТЫЕ-Ж і ТРОЕ ХЛАПЦОЎ.
ХЛОПЦЫ. /Разам/. Добры вечэр!
АДЗІН С ХЛАПЦОЎ. /Падходзячы/. Сьпіць, ці што? Не атказаў.
ДРУГІ С ХЛАПЦОЎ. Нешта вельмі маркотны. /Ідуць у старану жанок, каторые быццам з вялікай пільнасьцю пачынаюць прасьці; хлопцы затрымываюцца, закурываюць папіросы; штурхаюцца лакцямі, нешта сьмешна апаведаюць сабе, часам пачынаючы голасна сьмеяцца/.
КРЫСТЫНА. /Прадучы, нотай журлівай, працяжнай, пачынае пеяць/.
Ой, валы мае, валы сівые,
Чамуж, чаму не арэце?..
Ой, леты мае, леты маладые,
Чаму марна плывеце?
НАСТА. Калі хочаце, міленькіе, то казку вам скажу?
КРЫСТЫНА. /Перестаючы пеяць/. Чаму-ж не? Скажы, цётачка, скажы!..
КОЛЬКІ ГАЛАСОЎ. Скажы нам, цётка, казку!
АДНА З ДЗЕЎЧАТ. Толькі страшную, страшненькую… не чу-
